Jan van Goyen, 'Gezicht op de Pellecussenpoort te Utrecht'
Wereldwijde verzending mogelijk
- Periode
- 1643
- Signatuur
- Gesigneerd en gedateerd 1643 op de boeg van de boot
- Hoogte
- 64 cm
- Breedte
- 73 cm
- Literatuur
Het schilderij is nooit eerder gepubliceerd, Hans Ulrich Beck heeft het wel opgenomen in zijn archief (RKD) onder nummer 655A.
Zie ook H.U. Beck, Jan van Goyen II, Amsterdam, 1973.- Provenance
Marschall Spink Gallery London 1972
Tentoonstelling Alan Jacobs gallery London 1977 (volgens een notitie van Beck, niet in catalogus)
Galerie … Juli 1977 (Beck archief onleesbaar)
London, Sotheby’s, 20-7-1984 lot 10 als Follower Jan van Goyen
Kunsthandel P. De Boer, maart 1995
Vragen over dit object?
Kies een van de onderstaande contactmogelijkheden:
Omschrijving
Dit schilderij, door Jan van Goyen, toont een gezicht op de Pellecussenpoorten te Utrecht. De karakteristieke poort en stadsmuur zijn door Van Goyen geplaatst in een imaginair rivierlandschap onder een bewolkte lucht. Aan de oever liggen een aantal bootjes met lading en een drietal personen aangemeerd, aan de linkerzijde van het schilderij komt een boot met passagiers aangevaren. Twee pratende mensen lopen bijna door de poort en een derde persoon loopt in tegengestelde richting. Het geheel is geschilderd in een tonale bruintint, met realistische details. De Pellecussenpoort diende als toegangspoort aan Vecht, gelokaliseerd aan de noordzijde van Utrecht, richting Oud Zuilen. Van Goyen schilderde de Pellecussenpoort minstens twaalf keer tussen 1640 en 1655.
Het schilderij is oorspronkelijk groter geweest: aan de linkerzijde is het schilderij doorgezaagd. Gelukkig is bekend hoe het schilderij er voor deze ingreep eruit zag, een prent van Carel Frederik Bendorp (collectie Rijksmuseum inv. no. RP-P-BI-854) toont het gehele schilderij in spiegelbeeld. Jan van Goyen (1596 - 1656) werd geboren in Leiden en werd daar opgeleid tot schilder. In 1632 verhuisde hij naar Den Haag. Hij was een meester in riviergezicht en landschappen, met oog voor detail, in een monochrome en tonale stijl, en gaf samen met Pieter Molijn en Salomon van Ruysdael aanzet tot de bloeiperiode van de Nederlandse landschapsschilderkunst. Van Goyen was een bijzonder productief schilder; van zijn hand zijn ongeveer 1200 schilderijen en 800 tekeningen bekend. Hij reisde door de Nederlanden, Frankrijk en Duitsland om inspiratie voor zijn werken op te doen, en herhaalde daarnaast bepaalde thema’s. Hij was een van de meest producerende Nederlandse schilders van de 17e eeuw. Bij leven was Van Goyen al succesvol en gerespecteerd, helaas zorgde zijn zakelijke avonturen - onder andere in de speculatie met tulpenbollen, kunsthandel, veilingverkoop en onroerend goed - dat hij met flinke schulden in 1656 overleed.
