Tafelkleed, tapisserie

Vanaf het midden van de zestiende eeuw en met name na de Val van Antwerpen kwam er een grote stroom Vlaamse immigranten, waaronder veel ambachtslieden naar de Noordelijke Nederlanden. Onder deze immigranten bevonden zich een aantal tapijtwevers die zich vestigden in Middelburg, Delft, Gouda en Schoonhoven, waar de rijke Vlaamse weeftraditie zich vermengde met de heersende Noord-Nederlandse kunsttraditie. De zeldzame bloemtafelkleden werden voornamelijk vervaardigd in de weefateliers in Delft en Gouda, het is aannemelijk dat ook dit tafelkleed uit Delft of Gouda afkomstig is. Belangrijke weefateliers behoorde toe aan de families Van der Gucht, Spiering, Schaep, Goossens en De Cracht. Het weven van tapijten en kleden kent zowel een ambachtelijke als een artistieke kant; aan de hand van een schets van de kartontekenaar werd het kleed door een wever vervaardigd. De kartontekenaar liet zich daarbij vaak leiden door bestaande prenten. Verschillende kleden hebben dezelfde en terugkerende motieven, wat kan wijzen op dezelfde werkplaats, hetzelfde karton of hetzelfde voorbeeld.  

De exotische tulp, ingevoerd uit Turkije in de tweede helft van de zestiende eeuw, zorgde in de loop van de zeventiende eeuw voor de welbekende ‘tulpenmanie’. De bijzondere en nieuwe soorten waren dankbaar onderwerp van werk van kunstenaars en ambachtslieden, die de sierlijke bloemen verwerkten in hun werk. De bloei en aandacht voor de natuurwetenschappen, met wetenschappers als Van Leeuwenhoek en Huygens, resulteerde in verschillende boekwerken en verhandelingen met botanische prenten, die gebruikt werden als voorbeeld en inspiratie voor deze bloemtafelkleden. De bloemen zijn botanisch correct afgebeeld, maar vormen in kleur en stijl één geheel. Een aantal van de bewaarde Nederlandse tafelkleden heeft in het midden een medaillon of Bijbels motief, anderen verbeelden uitsluitend bloemen.